2.November - Allerseelen/Dzień Zaduszny

www.prawno.decezja.lublin.pl

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes

In jener Zeit sprach Jesus zu seinen Jüngern: Euer Herz lasse sich nicht verwirren. Glaubt an Gott, und glaubt an mich! Im Haus meines Vaters gibt es viele Wohnungen. Wenn es nicht so wäre, hätte ich euch dann gesagt: Ich gehe, um einen Platz für euch vorzubereiten? Wenn ich gegangen bin und einen Platz für euch vorbereitet habe, komme ich wieder und werde euch zu mir holen, damit auch ihr dort seid, wo ich bin. Und wohin ich gehe - den Weg dorthin kennt ihr. Thomas sagte zu ihm: Herr, wir wissen nicht, wohin die gehst. Wie sollen wir dann den Weg kennen? Jesus sagte zu ihm: Ich bin der Weg und die Wahrheit und das Leben; niemand kommt zum Vater außer durch mich. (Joh 14, 1-6)

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce.  A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.(J 14, 1-6)

An Allerseelen gedenken wir besonders unserer Verstorbenen und beten für sie. Gleichzeitig denken wir an unsere eigene Vergänglichkeit und die Unmittelbarkeit des Todes. Der Beginn einer lateinischen Antiphon: „Media vita in morte sumus“, deren traditionelle deutsche Übersetzung lautet: „Mitten im Leben sind wir vom Tod umgeben“ berührt uns in dieser Stunde besonders.

Unser Glaube ist am heutigen Tag herausgefordert und wir sind gefragt, ob wir zutiefst davon überzeugt sind, dass unser Gott ein Gott des Lebens ist und dass wir zu einer ewigen Gemeinschaft mit ihm und unseren verstorbenen Schwestern und Brüdern berufen sind.

Wenn wir dem Worte Jesu glauben: „Im Haus meines Vaters gibt es viele Wohnungen. Wenn es nicht so wäre, hätte ich euch dann gesagt: Ich gehe, um einen Platz für euch vorzubereiten? Wenn ich gegangen bin und einen Platz für euch vorbereitet habe, komme ich wieder und werde euch zu mir holen, damit auch ihr dort seid, wo ich bin.“ (Joh 14, 2-3), dann können wir getrost und zuversichtlich mit dem Apostel Paulus rufen: „Tod, wo ist dein Sieg? Tod, wo ist dein Stachel?“ (1 Kor 15, 55)

W Dzień Zaduszny wspominamy w sposób szczególny naszych zmarłych, pamiętając o nich w naszej modlitwie. Równoczesnie myślimy o naszej przemijalności i o bliskości śmierci. Początek łacińskiej antyfony: „Media vita in morte sumus” („Pośród życia jesteśmy zanurzeni w śmierć”) w sposób szczególny dotyka nasze serca w tym dniu.

Nasza wiara zostaje wystawiona na próbe- stajemy przed pytaniem, czy jesteśmy głęboko przekonani, czy rzeczywiscie wierzymy, że nasz Bóg jest Bogiem życia, a my wszyscy jesteśmy powołani do wiecznej wspólnoty z nim i z naszymi zmarłymi braćmi i siostrami.

  Jeżeli uwierzymy słowom Jezusa Chrystusa: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.” (J 14, 2-3), wtedy będziemy mogli pełni ufności zawołać za Apostołem Pawłem: „Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?”(1 Kor, 15.55)